De 1e week school

Op zondag hebben ze in Nepal ook school. Normaal ga zal ik op zondag niet naar de school gaan, maar omdat het nu een halve week school is en daarna 2 weken vakantie ga ik deze keer wel.
Om de school te bereiken moet ik een half uur lopen. Het pad loopt omhoog door een bos. Je moet soms even stoppen om van het uitzicht te genieten, dit kan niet lopend aangezien je constant moet opletten waar je loopt.

De school is een groot gebouw met een plein. Het ziet er een beetje vervallen uit. Alle kinderen hier lopen in uniform. Op deze school zit de basisschool en de onderbouw van de middelbare school.
De dagopening is echt heel ouderwets. Alle kinderen komen op het plein bij hun klas staan als ze de trommel horen. Op het geluid van de trom doen ze een aantal bewegingen zoals armen strekken en stapjes opzij.
Vandaag werd ik ook voorgesteld bij de dagopening. Ze vertelden wat ik ging doen, dat hadden ze 2 minuten van tevoren aan me gevraagd, en hoe lang ik bleef. Hierna kreeg ik een sjaal om en rode rijst, Thika, op mijn hoofd.
Toen de dagopening klaar was gingen de kinderen naar hun klas en de leraren naar de lerarenkamer. Eigenlijk kwam ik er in het eerste uur pas achter dat het schoolsysteem hier eigenlijk vanaf groep 3 net zo is als op de middelbare school bij ons. Ze hebben hier vakleerkrachten. De leerlingen hebben een klas en de leraren verhuizen van klas naar klas.

Ik ben de eerste 2 dagen heb ik vooral in alle klassen gekeken en veel dingen die ik zag opgeschreven. Er is hier zo’n groot verschil met het onderwijs in Nederland. De jongens en de meisjes zitten gescheiden in de klas en op ouderwetse schoolbanken. Tijdens de lessen is er heel veel rumoer, maar de leraren lijken het niet heel erg te vinden. Het is echt een wereld van verschil.
De eerste dag vond ik wel heel moeilijk. Ik had soms het gevoel dat ze niet echt op me zitten te wachten, nog zo’n vrijwilliger. Ik had idee dat ze het eerder vervelend vonden dat ik zoveel opschreef.
De volgende dag was eigenlijk weer redelijk hetzelfde. Ik heb miljoenen nieuwe indrukken en dat is niet alleen maar makkelijk. Ik vraag me na deze dagen eigenlijk heel erg af wat ik hier ga doen voor 3,5 maand. 1 ding is duidelijk ik zal niks kunnen afwachten en moet zelf zorgen dat ik wat kan gaan doen.

In Nepal heb je nog wel eens een verrassing. Zo was de volgende schooldag een dag voor children rights. Hier kom je dan op dezelfde dag achter. Geen lessen, maar een hele officiële start van een project. Er waren een aantal kinderen die een dans lieten zien of een toneelstukje, maar er waren ook een aantal officiële sprekers. Voor de kinderen duurde het erg lang en was het soms erg officieel, voor mij ook. Ik versta ook niks dus vooral de dans uitvoeringen zijn heel leuk om te zien.
Er was hier ook 1 officiële Deense meneer. Dit was heel fijn want hij kon mij als enige eigenlijk duidelijk vertellen waar deze dag voor was. In Nepal is worden meisjes soms verkocht aan rijkere families en er is veel geweld in de cultuur. Ook op school zie je wel eens dat iemand een tik krijgt. Dit valt eigenlijk helemaal niet op doordat iedereen het heel normaal vind.

De volgende dag werd er alleen maar huiswerk gegeven in de klas. Er werd in sommige klassen gezongen. Ik maakte de fout om hier te gaan kijken. Voordat ik het wist stond ik in het midden van de klas te dansen onder het gezang van de klas. Dit was wel leuk.
Om 1 uur was de vakantie begonnen.

In het gast gezin moet ik ook nog wel een beetje mijn plek vinden. Ze zijn wel aardig, maar doordat ik geen Nepalees spreek versta ik niks van wat ze tegen elkaar zeggen.
Baabaa (opa) leert mij Nepalees en moet dan heel hard lachen om mijn gestuntel. De kinderen beginnen ook wel iets meer aan mij te wennen en komen nu soms een beetje stoeien. Ik heb ze ook het klassieke wat-heb-je-op-je-shirt? Grapje geleert, vonden ze erg leuk.
’s Middags ga ik nu wel eens voetballen met Nepalese op een veld met hoogteverschil en soms een rotsblok als hobbel. Ze spelen best wel goed.

Donderdag ben ik weer naar Pokhara gegaan. Even geen Dal Bhat, met Fia skype en wat westerse mensen ontmoeten. Die behoefte heb ik wel heel erg na zo’n weekje.