Week 1: Katmandu

12 september.
Eindelijk is het dan echt zover. Ik ga 4 maanden en 18 dagen naar Nepal voor school, maar vooral om zelf veel te leren over een nieuwe cultuur, taal, omgeving, natuur en al het andere nieuwe.
Sta je dan op het vliegtuig met je ouders, je zus en een leuke vriendin. Opeens klinkt het hele avontuur niet meer zo aantrekkelijk als toen het klonk op het moment dat ik het ging regelen. Wat ga ik straks doen daar in het verre Nepal in mijn uppie?
Na het afscheid het vliegtuig in met een heel gemengd gevoel en op naar Nepal.

Aangekomen in Katmandu moest ik nog even wachten totdat ik werd opgehaald. Je krijgt 30 taxi’s aangeboden en iedereen wil je helpen. Eerst schrok ik er een beetje van. Wat doe je nu? Willen ze allemaal geld scoren of willen ze gewoon echt helpen.
Na een uurtje werd ik opgehaald en reden we door Katmandu naar het hotel. Op de straten is het overal druk en verkeersregels zijn er volgens mij niet. Je moet alleen links rijden, maar dat hoeft ook niet als het niet echt nodig is.
Het hotel was mooi, maar veel te groot voor mij alleen. Ik moest snel naar buiten, anders bleef ik alleen maar verdrietig. Katmandu is echt een belachelijke chaos. Je hebt geen stoep, alles rijd door elkaar, het is super druk, de wegen zijn ook niet echt wegen te noemen en gaatjes in het verkeer worden overal gevonden.

Katmandu heeft naast de drukte hele mooie tempels verspreid door de stad. Meeste tempels zijn hindoe en boeddhistische tempels. Er is een groot plein met een aantal tempels, Durbar square. Hier ging ik dan de eerste dag naar opzoek. Ik had al bij 3 pleinen bedacht dat het durbar square was, maar toen ik er echt was was het inderdaad een stuk groter en indrukwekkender dan de andere pleinen. Een gids heeft mij een rondleiding gegeven, aangezien ik niet meer wist over het plein dan dat er in de lonely planet staat was dit echt wel een toevoeging aan het bezoek.

De volgende dag ben ik naar een guest house gegaan. Ik hoopte dat ik daar al sneller mensen zou ontmoeten.
2e dag naar the monkey tempel geweest. Een leuke wandeling door het minder toeristische gedeelte van Katmandu en ik was bij de tempel. Weer erg mooi, groot en indrukwekkend. Nog een bijna doodservaring door een iets te agressief aapje. En toen weer een nieuwe avontuurlijke weg terug naar het guest house. Ik vraag me soms wel eens af hoe het komt dat ik daar niet ben verdwaalt.
In het guest house ontmoete ik al snel 2 Ieren en een Canadees. Zij gingen de volgende dag naar een andere Stupa en dus kon ik voor de eerste keer met andere mensen mee naar een Tempel. Het ja-leuk-nog-een-tempel begon nu toch ook wel een beetje te beginnen.
Wat wel erg vreemd, maar indrukwekkend was een tempel waar overleden mensen ritueel werden gecremeerd aan een heilige rivier. Het vreemde was dat dit ook een soort van toeristische attractie is. Je gaat er naartoe met het gevoel dat je als een toerist naar lijken gaat kijken, maar cultureel gezien is dit heel interessant. Het is zo’n groot contrast met wat wij gewent zijn. En de mensen daar doen er ook niet moeilijk over. Veel Nepalezen zitten er zelf ook een soort van te picknicken. Hierdoor voelt het al snel minder raar om daar rond te lopen.

De laatste dag in Katmandu ben ik naar een park geweest, The garden of dreams. Het is veel minder dan dat je na deze naam verwacht, maar je was wel even weg uit de drukte en daar was ik wel even aan toe. Katmandu is mooi, maar de drukte zorgt er wel voor dat ik na een aantal dagen wel genoeg heb gehad.
Het mooiste in Katmandu waren de zonsondergangen vanaf het dak van het guest house. Je keek over de hele stad met de bergen op de achtergrond en dan de mooie kleuren van de zon die langzaam ondergaat.


Dit was Katmandu. Nu op naar Pokhara, ben erg benieuwd. Schijnt een stuk rustiger te zijn. Ik moet eerst nog de bus rit van 8 uur overleven.
Dit is woensdag de 17e van september. Ik loop nu achter met het schrijven, maar zal het proberen de aankomende weken in te halen.

De groeten